Seizoen 1 Afl. 1: Een uitvaart waar je blij van wordt
Aflevering 1: Een uitvaart waar je blij van wordt
In deze aflevering praten we met Anita van Bokhorst en Rob van Schooten. Zij werken in crematorium en afscheidshuis Sterrenheuvel. Waarom doen ze dat werk en wanneer is hun werkdag geslaagd? En we gaan naar een bijzondere pastor in Katwijk. Als zij heeft gesproken op een uitvaart, gaan de mensen hoopvol naar huis.
- Met dank aan pastor Miep van der Woude. Haar boek “Wilt U Mijn Zakdoek Even Oprapen” is (indien leverbaar) te bestellen via BOL.
- Meer informatie over Afscheidshuis en Crematorium Sterrenheuvel in Haarlem staat op hun website.
Voor veel mensen is het een hele opgave om tijdens een uitvaart iets te zeggen. Dan sta je daar, soms te vechten tegen je tranen, die er echt mogen zijn, maar die je toch liever weg wilde slikken. Zo goed en zo kwaad als dat gaat zeg je iets moois over de overledene. Je vertelt een typerend verhaal, een anekdote waar soms zelfs – ondanks alles – even om gelachen kan worden. Zo neem je, op een manier die alleen een vriend of familielid kan, afscheid van iemand.
Bij sommige uitvaarten krijgt daarnaast een andere spreker het woord. Iemand die geen deel uitmaakt van de familie, maar die toch troost en houvast kan bieden met een goed verhaal over de dood en het leven. Deze ‘ritueel sprekers’ hebben daar hun beroep van gemaakt. Sterker nog, vaak zien ze het als een echte roeping. Zo iemand is Miep van der Woude.
Miep van der Woude is pastor in Katwijk en sergeant-majoor in het Leger des Heils. 73 jaar is ze, en ze is nog niet toe een haar pensioen. Als je haar voor het eerst ziet valt haar kortgeknipte grijze haar op, de karakteristieke zwarte bril en haar energieke maar nuchtere uitstraling.
We ontmoeten Miep in het stadhuis van Katwijk, waar ze op het punt staat een huwelijk te sluiten, want ze is ook nog trouwambtenaar. Maar we praten met haar over de dood.
Afscheidshuis en crematorium Sterrenheuvel in Haarlem
Sterrenheuvel in Haarlem is een nieuw Afscheidshuis en crematorium. Van buiten ziet het eruit als een soort Grieks-Romeinse tempel, met brede vleugels, zuilen links en rechts en zo’n wit puntdak in het midden. Als je dan binnen iets verwacht met veel marmer en glas, zit je ernaast. Binnen doet het je haast denken aan een sfeervol design hotel, of een knus kasteel. En dat komt door verschillende soorten behang, vloerbedekking en comfortabele banken en stoelen. Hier pakken ze dingen anders aan.
Er zijn een aantal 24 uurs suites, sommigen worden beheerd door Haarlemse uitvaartondernemers. Ze zijn dan ook allemaal anders ingericht. De naam zegt het al, dit zijn suites, of kamers waar overledenen opgebaard zijn. Familieleden krijgen een sleutel.
Bij Sterrenheuvel werkt het zo dat alles op 1 plek kan plaatsvinden: opbaring, dienst en de spreekwoordelijke koffie met cake of wat je verder wilt eten en drinken. Je hoeft dus niet tussen gebouwen heen en weer te lopen, over rolstoelen na te denken of je paraplu mee te nemen.
Maar je kunt bij Sterrenheuvel ook alleen opbaren, ook zonder de 24 uurs suite, of alleen de aula gebruiken, of alleen de lounge, bijvoorbeeld na een kerkdienst of begrafenis. Je kunt daar dus alles onder 1 dak doen, maar het hoeft niet. Als je de afscheidsdienst ergens anders heb gedaan, kun je ook alleen van het crematorium gebruik maken. Bij Sterrenheuvel noemen ze dat “liefdevol wegbrengen’.
